دوره اى جدید در فیزیک ذرات، به وسیله مشاهده ذرات ابرتقارنى در برخورددهنده تواترون (Tevatron)  در آزمایشگاه شتاب دهنده ملى فرمى (Fermi National Accelerator Laboratory)  در باتاویاى ایلینویز آغاز خواهد شد. یک کوارک و یک پاد کوارک (قرمز و آبى) مستقیم به هم برخورد مى کنند تا دو ذره ابرتقارنى سنگین (کهربایى) روشنى شکل بگیرند. آنها به ذرات W و Z نارنجى) و دو ذره ابرتقارنى سبک تر (کهربایى تیره) تبدیل مى شوند. ذرات W و Z  نیز به یک الکترون، یک پادالکترون و یک میوآن (muon) ( همه به رنگ سبز) که قابل مشاهده هستند و همچنین یک پادنوترینوى مشاهده ناپذیر (خاکسترى) تبدیل مى شوند.

مدل استاندارد فیزیک ذرات در مرحله مهمى از تاریخچه خود قرار دارد؛ هم در اوج موفقیت و هم در مرز تحول. قرن ها بعد از آغاز تحقیق روى بخش هاى بنیادى که زیبایى و پیچیدگى جهان را مى سازند، امروزه به نتیجه شگفت ا نگیز و ساده اى رسیده ایم ؛ فقط شش ذره: الکترون، کوارک هاى بالا و پائین، گلوئون (gluon)،  فوتون و بوزون هیگز. براى توضیح همه پدیده هایى که فیزیکدانان ذرات بنیادى مى  دانند اضافه کردن یازده ذره دیگر به جمع ذرات گفته شده کافى است. [به قاب سمت چپ نگاه کنید] اینها تصوراتى شبیه تصورات یونانیان قدیم نیست که مى گفتند جهان از چهار عنصر خاک، هوا، آب و آتش تشکیل شده است. بلکه این نتایج از پیچیده ترین نظریه ریاضى در مورد طبیعت در طول تاریخ یعنى مدل استاندارد فیزیک ذرات حاصل شده است، به رغم معنى کلمه مدل، مدل اسصتاندارد یک نظریه کامل براى شرح ذرات پایه و توضیح برهم کنش آنها است. همه آنچه در دنیاى ما رخ مى دهد (به جز اثرهاى گرانشى) قابل بیان با قوانین و معادلات مدل استاندارد است..
مدل استاندارد در دهه ???? فرمول بندى شد و در اوایل دهه ???? آزمایش ها به طور نسبى درست بودن آن را نشان دادند. نزدیک به سه دهه آزمایش هاى دقیق و موشکافانه نظریه را آزموده اند و تائید کرده اند که همه پیش بینى هاى نظریه درست است. از یک سو این موفقیت ارزشمند است زیرا تائید مى کند (در عمیق ترین سطح اش تاکنون) که ما واقعاً چگونگى کارکرد طبیعت را درک مى کنیم. از سوى دیگر این موفقیت دلسردکننده است. قبل از پیدایش مدل استاندارد، فیزیکدان ها براى نظریه جدید منتظر کشف ذرات جدید یا نشانه هاى جدید در مشاهدات تجربى بودند، قبل از اینکه نظریه قبلى قدیمى شود. اما براى مدل استاندارد آنها سى سال منتظر ماندند تا مشاهدات نظریه را تائید کنند.
انتظارها به زودى به سر مى رسد. آزمایشاتى که مى توانند برخوردهایى تولید کنند با انرژى هاى بالاتر از قبل یا با دقت بالاتر براى پدیده هاى خاص بر لبه پیشرو مدل استاندارد قرار دارند. این نتایج مدل استاندارد را باطل نخواهند کرد. بلکه با کشف ذرات جدید و نیروهاى توضیح داده نشده باعث پیشرفت آن خواهند شد. مهم ترین آزمایش توسط برخورد دهنده تواترون (Tevatron)  کاراتر شده شتاب دهنده فرمى (FNAL)  در باتاویاى ایلینویز انجام مى شود که ارائه اطلاعات  (data)  را از سال ???? آغاز کرده است. این آزمایش قرار است به طور مستقیم ذرات گریزپایى که مدل استاندارد را کامل مى کنند بوزون هیگز) و آنهایى را که توسط نظریه هاى تکامل یافته تر پیش بینى مى شوند ابرهمزادها یا (SuperPartner هاى ذرات شناخته شده) تولید کند.
اطلاعات قابل ملاحظه اى هم از کارخانجات  B  مى رسد، کارخانجات B  برخورددهنده هایى در کالیفرنیا و ژاپن هستند که براى تولید کوارک هاى b  یکى از یازده ذره اضافى) و پادذره آنها طراحى شده اند تا براى بررسى پدیده شکست تقارن CP استفاده شوند. CP) charge- parity) تقارنى مربوط به ذرات و پادذرات است و شکست آن به این معنى است که پادذرات دقیقاً منعکس کننده رفتار ذرات نیستند.
مقدار شکست تقارن  CP  که در آزمایشگاه دیده شده است با مدل استاندارد تطبیق دارد، اما دلایلى وجود دارد که مقادیر بیشترى شکست تقارن CP  قابل تولید است. فیزیک بعد از مدل استاندارد این مقدار شکست اضافى تقارن  CP  را مى تواند تولید کند